- далбағайлы
- сын. Далбағай киген, далбағайы бар. Жәнібектің көргені ашық есік алдында қараң етіп пайда болған қара д а л б а ғ а й л ы жат кісінің кенет найзағайдай жарқ еткізіп лақтырған болат қанжары болды (І. Есенберлин, Алмас., 278).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.